کدوم شعر نیما تورو گفته از نو کدوم فال حافظ خبر داده از تو کدوم فصل از سعدی خدا مومنت شد به اسمت قسم خورد به اسم تو بانو پس از تو نوشتن یه کار همیشه ست تن شعرای نو پر زخم و پینه ست میگن وقتی رفتی یه روز از زمین مرد میگن خیلی وقته که سال کبیسه ست تو فهمیده بودی که بیماره باغچه تو حس کرده بودی که می میره باغچه ته باغ مرموز تو دستاتو کاشتی شده پر ز دستات سراپات یه کوچه تو رویین ترینی کسی با دلم گفت حضور عجیبت دل شهرو آشفت
هزار زن نشستن تو ایوون حرفات دو صد مرد معصوم تو پرچین چشمات توی آیه های زمینید خدایی نشسته به سجده تو محراب دستات هنوز حرف داری نشتی تو ایوون صدات مونده تو باغ می پیچه هراسون روی پوست شب ها میشه دستاتو دید دو دست جوونت تو قلب زمستون رسیدی به اوج صدای که انگار ز جنس ستاره ست که مونده تو آوار هزار قرن سنگی باید زیر و رو شه که ایمان بیارند به تو مهربان یار هزار قرن سنگی باید زیر و رو شه که ایمان بیارند به تو مهربان یار
