شبي كه گريه هاي من شكسته پاي رفتنم ولي هنوز واژه هست براي از تو گفتنم يه قصه و دو قصه نيست پر شده از تو دفترم بوي تو داره خاطرم حس يقين و باورم باور كن سپيده رو باور كن براي هجرت شب از تو خونه باور كن ستاره رو باور كن كه چشماش تا سحر بيدار بمونه سرودن از حضور تو كلام آخر منه عبور آبي نگات تنهايي مو رنگ مي زنه قصه ي بارون و بهار جاريه رو لباي تو گريه ي بي صداي من مسافر شباي تو باور كن سپيده رو باور كن براي هجرت شب از تو خونه باور كن ستاره رو باور كن كه چشماش تا سحر بيدار بمونه
