منم اون که برای تو میمیرم نفسم ز خیال تو میگیره تویی آنکه بهانه فردایی تویی آنکه جوان سراپایی
موج بی آرامم اشک بی فرجامم خسته از خویشم بی تو من میمیرم بی خبر بگذاری گر ندی بیشم چه کنم با تو اگر که مدارا نکنم چه کنم گر غم خود به تو حاشا نکنم چه بگویم که مرا نبود ذوق سخن به که گویم که دلم شده بیگانه ز من
منو خسته ز خود بودن منو بی تو نیاسودن منو این همه تنهایی غم عشق و شکیبایی تویی آنکه بهانه فردایی تویی آنکه جوانه سراپایی منم اون که برای تو میمیرم نفسم ز خیال تو میگیره چه کنم با تو اگر که مدارا نکنم چه کنم گر غم خود به تو حاشا نکنم چه بگویم که مرا نبود ذوق سخن به که گویم که دلم شده بیگانه ز من
منو خسته ز خود بودن منو بی تو نیاسودن منو این همه تنهایی غم عشق و شکیبایی تویی آنکه بهانه فردایی تویی آنکه جوانه سراپایی منم اون که برای تو میمیرم نفسم ز خیال تو میگیره چه کنم با تو اگر که مدارا نکنم چه کنم گر غم خود به تو حاشا نکنم چه بگویم که مرا نبود ذوق سخن به که گویم که دلم شده بیگانه ز من
منو خسته ز خود بودن منو بی تو نیاسودن منو این همه تنهایی غم عشق و شکیبایی تویی آنکه بهانه فردایی تویی آنکه جوان سراپایی منم اون که برای تو میمیرم نفسم ز خیال تو میگیره چه کنم با تو اگر که مدارا نکنم چه کنم گر غم خود به تو حاشا نکنم چه بگویم که مرا نبود ذوق سخن به که گویم که دلم شده بیگانه ز من به که گویم که دلم شده بیگانه ز من
