میون این همه کوچه که به هم پیوسته کوچهء قدیمی ما ، کوچه ی بن بسته دیوار کاه گلی یه باغ خشک که پر از شعرهای یادگاریه مونده بین ما و اون رود بزرگ که همیشه مثل بودن جاریه صدای رود بزرگ ، همیشه تو گوش ماست این صدا ، لالایی خواب خوب بچه هاست کوچه اما هرچی هست ، کوچه ی خاطره هاست اگه تشنه ست ، اگه خشک ، مال ماست ، کوچه ی ماست
توی این کوچه به دنیا اومدیم ، توی این کوچه داریم پا می گیریم یه روز هم مثل پدربزرگ باید تو همین کوچه ی بن بست بمیریم اما ما عاشق رودیم ، مگه نه نمی تونیم پشت دیوار بمونیم ما یه عمر تشنه بودیم ، مگه نه نباید آیه ی حسرت بخونیم
میون این همه کوچه که به هم پیوسته کوچهء قدیمی ما ، کوچه ی بن بسته
دکلمه با صدای ایرج جنتی عطایی: دست خسته مو بگیر ، دست خسته مو بگیر تا دیوار گلی رو خراب کنیم یه روزی ، هر روزی باشه دیر و زود می رسیم با هم به اون رود بزرگ می رسیم با هم به اون رود بزرگ تن های تشنمون رو ، تن های تشنمون رو می زنیم به پاکی زلال رود ، پاکی زلال رود دست خسته مو بگیر ، دست خسته مو بگیر تا دیوار گلی رو خراب کنیم ، دست خسته مو بگی