متن آهنگ به نای(هم نوازی بالابان) علیرضا قربانی

گفت به اَبواب ، که تو کیستی ؟

گفتم این مشکل است تا بیاندیشم ،

بعد از آن می گویم که پیش از این روزگار مردی بوده است بزرگ ،

نام ِ او آدم ، من از فرزندان ِ اویُم .

*
عقل تا درگاه رَه می برد اما اَندَرون ِ خانه ، رَه نمی برد

آنجا عقل ، حجاب است و دِل ، حجاب و سَر ، حجاب .

*
خُنُک آنکه چَشمش بخُسبد و دلش نخُسبد .

وای بر آنکه چَشمش نخُسبد و دلش بخُسبد .