به کی بگم غزل غزل سکوت عاشقانمو صدا صدا شکستنو نفس نمفس بهانمو به کی بگم سبد سبد صبح سیاه خنده رو اسیر قاب پنجره قفس قفس پرنده رو به کی بگم که قصه ها گلایه شد نفس نفس از شب رنگین غزل همین ترانه موند و بس به کی بگم خط بزنه خطبه خط گلایه رو وقتی نباشی وا بکنه چسب سکوت و سایه رو به کی بگم اون پنجره قفس نبود پرنده بود هوا هوای آشنا صدا صدای خنده بود
آخ که چه روزگاری بود تو بودی و ترانه ها تموم تو تموم من تموم عاشقانه ها
آخ که چه روزگاری شد روزای از تو کم شدن روزای خط به خط سکوت روزای تو روزای من
