چه زیباست، چه زیباست که چون ساقیان ظفر آیی گل سرخ، گل نور، گل نوروز باغ سحر آیی چه زیباست، چه زیباست چون خورشید در افشان درافشان ز آفاق پر از نور جهان را خبر آری
همانگونه که خورشید بر او رنگ زر آید خرد را بستاییم و بر او رنگ زر آریم چه زیباست، چه زیباست که با مهر دل از کینه بشوییم چه نیکوست، چه نیکوست که با عشق دل از خاک برآریم
گذرگاه زمان را سرافراز بپوییم شب تار جهان را فروغ از هنر آریم
اگر تیغ ببارد جز از مهر نگوییم و گر تلخه گوید سخن از شکر آریم بیاییم، بیاییم از عالم تاریک دل افروزتر از صبح جهانی دگر آریم، جهانی دگر آریم بیاییم، بیاییم بیاییم، بیاییم
