خبر از من ندارد ، گل باغ و بهارم ز فراقش چه گویم ، خبر از خود ندارم به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم گلِ باغ و بهارم ، سرِ هر رهگذارم به امیدِ نگاهی، به رهش جان سپارم شده ام محوِ رویش ، همه بت آرزویش همه در جستجویش ، که ببخشد قرارم به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم گلِ باغ و بهارم ، سرِ هر رهگذارم به امیدِ نگاهی، به رهش جان سپارم
نیِ محزون چه نالی ؟ چون من آشفته حالی مکن آشفته حالم ، به سرِ عشق تو دارم نیِ محزون چه نالی ؟ چون من آشفته حالی مکن آشفته حالم ، به سرِ عشق تو دارم نی من با تو چه گویم ، غمِ دل با تو گویم نی من با تو چه گویم ، غمِ دل با تو گویم نفسی گر برارم ، جَهَد از من شرارم خبر از من ندارد ، خبر از من ندارد ، گلِ باغ و بهارم ز فراقش چه گویم ، ز فراقش چه گویم ، خبر از خود ندارم
به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم به امیدِ نگاهی ، سرِ هر رهگذارم ز خیالش جدا نیست ، نفسی گر برارم
