متن آهنگ تصنیف سرمست شهرام ناظری
مر عاشقان را پند کس هرگز نباشد سودمند
نی آن چنان صیدیست این، کو را توانی کرد بند
ذوق سر سرمست را هرگز نداند عاقلی
حال دل بیهوش را هرگز نداند هوشمند
بیزار گردند از شهی شاهان اگر بویی برند
زان بادهها که عاشقان در مجلس دل میخورند
خسرو وداع ملک خود از بهر شیرین میکند
فرهاد هم از بهر او بر کوه میکوبد کلند
