متن آهنگ تصنیف نسترن نورالدین رضوی سروستانی

یارم به یک لا پیرهن، خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن، مست است و هشیارش کند.

ای آفتاب آهسته نِه، پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو، خوابست و بیدارش کند.

پیراهنی از برگ گل، بهر نگارم دوختم
از بس لطیف است آن بدن، ترسم که آَزارش کند.

آهنگساز : محمد جلیل عندلیبی