متن آهنگ تصنیف کاروان علیرضا افتخاری

ای کاروان آهسته ران کآرام جانم می‌رود
وآن دل که با خود داشتم با دل ستانم می‌رود

او می‌رود دامن کشان، من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود

در رفتن جان از بدن گویند به هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود

باز آی و در چشمم نشین ای دلستان نازنین
کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود
[

ترانه سرا : سعدی