متن آهنگ تصنیف گلشن مقصود محمد گلریز
گر باد شوم بر تو وزیدن نگذارند
ور حُسن شوم روی تو دیدن نگذارند
گر باد شوم بر تو وزیدن نگذارند
ور حُسن شوم روی تو دیدن نگذارند
این رسم قدیم است
این رسم قدیم است، که در گلشن مقصود
در خاک بریزد گل و چیدن نگذارند
این رسم قدیم است
این رسم قدیم است، که در گلشن مقصود
در خاک بریزد گل و چیدن نگذارند
گر شربت و گر زهر چو بر لب رسد اینجا
باید همه نوشید
باید همه نوشید ، چشیدن نگذارند
در سینه فرود آیی و از گرمی صحبت
در سینه فرود آیی و از گرمی صحبت
غمهای تو دل را
غمهای تو دل را، به تپیدن نگذارند
پیداست از آن حُسن نظر بازی عاشق
پیداست از آن حُسن نظر بازی عاشق
که این بلبل از این باغ
که این بلبل از این باغ، پریدن نگذارند
این رسم قدیم است
این رسم قدیم است، که در گلشن مقصود
در خاک بریزد گل و چیدن نگذارند
این رسم قدیم است
این رسم قدیم است، که در گلشن مقصود
در خاک بریزد گل و چیدن نگذارند
