رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن ترک من خراب شبگرد مبتلا کن ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن ترک من خراب شبگرد مبتلا کن از من گریز تا تو هم بر بلا نیفتی بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن ما ییم و آب د یده وز کنج غم خمیده وز آب د یده ما سجا و اوصیا کن رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن پیر کشیست ماران دارد دلی چو خاران بکشد کسش نگوید تدبیر خون بها کن گر اژدهاست سررنگ عشق است و چون زمرد از برق این زمرد این دفع اژدها کن رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن ترک من خراب شبگرد مبتلا کن
