همه رفتند خدایا مهربان یارم تو بودی تو بودی تو بودی روشنی بخش شب تارم تو بودی تو بودی تو بودی
تو بودی آنکه در صبح زندگی رخ به من نمودی تو بودی آنکه در پای عاشقی بر رخم گشودی فروغی روی جانانی ای بهاران در بهارانی نه پایت زندگی بی تو که در جسم جهان جانی اگر از نظر نهانی نهان از نظر نمانی اگر از نظر نهانی نهان از نظر نمانی
شبی را که تنها به گرداب غم ها درافتاده بودم در آن دم که خود را بر امواج بحر فنا داده بودم کسی کو ز موجم ربودی تو بودی تو بودی به تاب و توانم فزودی تو بودی تو بودی
درون هر گل پاک ز رو رنگ و بوی تو دیدم زمین و آسمان آیینه ی ماه روی تو دیدم هم آواز دل نغمه گرم در دل شب ها تو بودی تو بودی نسیمی که دعای سحرم کرد شکوفا تو بودی تو بودی تو بودی تو بودی تو بودی تو بودی
