چو مرغ شب خواندی و رفتی دلم را لرزاندی و رفتی شنیدی غوغای طوفان را زخواندن وا ماندی و رفتی به باغ قصه به دشت خواب سایه ی ابری ستدر دل مهتاب مثل روح آزرده ی مرداب
دلم را لرزاندی و رفتی چو مرغ شب خواندی و رفتی تو اشک سرد زمستان را چو باران افشاندی و رفتی سیاهشب لاله افشان شد کویر تشنه گلستان شد تو می آیی ،آی تو می آیی، آی تو می آیی، وای تو می آیی
ز باغ قصه به دشت خاک ز راه شیری پر مهتاب تو می باری چون گل باران به جان نیلوفر مرداب سیاهشب لاله افشان شد کویر تشنه گلستان شد تو می آیی، وای تو می آیی ،آی تو می آیی، وای تو می آیی
