تکیه کردم بر وفای او غلط کردم غلط باختم جان در هوای او غلط کردم غلط عمر کردم صرف او فعلی عبث کردم عبث ساختم جان را فدای او غلط کردم غلط
چون ملک خود را ساخته بر پر و بال دروغ همه دیوند که بود ابلیس مهترشان همه دیوند که ابلیس بود مهترشان همه قلبند و سیه چون بزنی بر سر سنگ هین چرا غره شدستی تو به سیم و زرشان شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان برکش آن تیغ چو پولاد و بزن بر سرشان
آنقدر که جمشید در او جمشید جام گرفت آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت بهرام که گور می گرفتی همه عمر دیدی که چگونه گور بهرام گرفت
عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم سیزده را همه عالم به در امروز از شهر من خودم سیزده ام کز همه عالم بدرم تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
