غزل : حافظ --- از هر کرانه تیر ِ دُعا کرده ام رَوان از هر کرانه تیر ِ دُعا کرده ام رَوان باشد کَزان میانه یکی کارگر شَوَد در تنگنای ِ حیرَتم از نخوت ِ رَقیب در تنگنای ِ حیرَتم از نخوت ِ رَقیب یا رَب مَباد آنکه گدا معتبر شَوَد خواهم شُدن به میکده ، گریان و دادخواه خواهم شُدن به میکده ، گریان و دادخواه کَز دست ِ غم ، خلاص ِ من مگر آنجا شَوَد حافظ چو نافه یِ سَر ِ زُلفَش به دست توست دم دَر کش اَرنه باد ِ صبا را خَبر شود دم دَر کش اَرنه باد ِ صبا را خَبر شود