متن آهنگ خلوت یک شاعر مریم حیدرزاده
کاشدر دهکده عشقفراوانیبود
تویبازارصداقت کمیارزانیبود
کاشاگرگاهکمی لطفبه هم میکردیم
مختصربودولی سادهو پنهانیبود
کاشبه حرمت دلهای مسافر هرشب
رویشفاف تزینخاطره مهمانیبود
کاش دریا کمیاز دردخودش کممی کرد
قرض می دادبهماهرچهپریشانیبود
کاش به تشنگی پونهکهپاسخدادیم
رنگرفتار منو لحنتو انسانیبود
مثلحافظکهپرازمعجزه و الهامست
کاشرنگ شبماهمکمی عرفانیبود
چهقدر شعرنوشتیم برایباران
غافل ازآن دلدیوانه که بارانیبود
کاشسهرابنمی رفتبهاین زودی ها
دلپراز صحبتاینشاعرکاشانیبود
کاشدل هاپرافسانه ینیمامی شد
و به یادشهمه شبماهچراغانیبود
کاشاسمهمهدخترکان اینجا
نامگلهای پرازشبنمایرانیبود
کاشچشمان پر ازپرسشمردمکمتر
غرقاین زندگیسنگیو سیمانیبود
کاشدنیای دل ما شبیاز این شبها
غرقهر چیز کهمی خواهیو می دانیبود
دلاگررفتشبیکاشدعاییبکنیم
راز اینشعر همینمصرعپایانیبود
