داری می‌ری از خونه‌ی آرزو
جدا می‌شم از تو چه آواره‌وار
کنارت نمی‌زارم از زندگیم
برو، زندگی کن، بزارم کنار
پی آرزوهای بعد از منی
منم قصه‌هامو به دوش می‌کشم
می‌تونم از عشقت بمیرم، ولی
نمی‌تونم عشق یکی دیگه شم
واست بهترین‌ها رو می‌خوام چون
واسه اولین بار فهمیدمت
واسه آخرین بار عاشق شدم
واسه اولین بار بخشیدمت
به امید رویای بوسیدنت
به عشق تو چشمامو خواب می‌کنم
اگه صد دفعه باز به دنیا بیام
می‌دونم تو رو انتخاب می‌کنم
اگه بعضی وقت‌ها دلت تنگ شد
یه گوشه مثل من فقط گریه کن
رو اون نامه که تشنه‌ی حرفته
به جای نوشتن فقط گریه کن
همین که دلم با توئه کافیه
نمی‌خوام بدونم دلت با کیه
من آلودم، اما نجاتم نده
که آلوده بودن به تو پاکیه
