ای بال پرواز دلم ای محرم راز دلم من بی تو تنها چون نی نالان از جدایی ها من باغی از آیینه ام دادم چراغ سینه ام بادا یادت کند روشن خانه دل را من شبنم و صبح بر برگ گلها در اضطرابم چون جوی تنها با شوق دریا در پیچ و تابمم خدایا خدایا خدایا خدایا خدایا خدایا
دعای دل شد بی اثر نشسته آیینه من زنگار هوس چون مرغکی بی بال و پر شکسته دل در سینه من دل در سینه من در کنج قفس
ای بال پرواز دلم ای محرم راز دلم ای نیاز من آواز من سوز ساز من هر شب به یادت چراغ دل در میافروزم تنها چو شمعی به باغ دل بی تو می سوزم خدایا خدایا خدایا خدایا خدایا خدایا