ای دل سر مستکجا می پری بزم تو کو ، باده کجا می خوری چون به سر کوچه ی عشق آمدم دل بشد و من بشدم آن سری مست و خوشی ، باده کجا خورده ای این مه نو چیست که آورده ای
در دل من پرده ی نو می زنی
ای دل و ای دیده و ای روشنی پرده تویی وز پس پرده تویی هر نفسی شکل دگر می زنی
شب منم و خلوت قندیل جان خیز که تو آتش با روغنی بی من و تو ، هر دو تویی یا تو من جان منی ، آن منی یا منی ای دل سر مستکجا می پری بزم تو کو ، باده کجا می خوری چون به سر کوچه ی عشق آمدم دل بشد و من بشدم آن سری مست و خوشی ، باده کجا خورده ای این مه نو چیست که آورده ای
نکته ی چون جان شنوم من ز چنگ تن تن و تن تن که تو یعنی تنی گر تنم و گر دلم و گر روان شاد بر آنم که تو ام می تنی از تو چرا زور نیابم که تو قوت هر صخره و هر آهنی از تو چرا نور نگیرم که تو تابش هر خانه و هر روزنی تابش هر خانه و هر روزنی
ای دل سر مستکجا می پری بزم تو کو ، باده کجا می خوری چون به سر کوچه ی عشق آمدم دل بشد و من بشدم آن سری مست و خوشی ، باده کجا خورده ای این مه نو چیست که آورده ای ای دل سر مستکجا می پری بزم تو کو ، باده کجا می خوری چون به سر کوچه ی عشق آمدم دل بشد و من بشدم آن سری مست و خوشی ، باده کجا خورده ای این مه نو چیست که آورده ای مست و خوشی ، باده کجا خورده ای این مه نو چیست که آورده ای مست و خوشی ، باده کجا