همش دلواپس آبیم و نونیم نمی دونیم چقد زنده می مونیم یکم دوری از این دنیا نیازه همین تنها شدن ما رو میسازه یوقتایی دلم می خواد که تنها شم یه گوشه بشینم راحت با خودم باشم یکم از کار و بار زندگی دور شم از این روزمرگی دور شم قلم بردارمو حرفامو بنویسم یه گوشه آدم گاهی باید لباس تنهایی بپوشه می خوام حساب کنم عمرم چجوری طی شده تا این دقیقه ببینم توی این دنیا کی پشتم بوده و کی نا رفیقه کی نا رفیقه شاید دستی رو باید می گرفتم نگرفتم شاید قلبی رو نا خواسته شکستم ببینم کی بودم حالا کی هستم همش دلواپس آبیم و نونیم نمی دونیم چقد زنده می مونیم یکم دوری از این دنیا نیازه همین تنها شدن ما رو میسازه
