مثل دو تا خط دو خط موازی من و همچو نقطه گرفتی به بازی من از گریه سنگین تو از خنده لبریز تو باید من و مثل حرفهات بسازی حکایت چه گویم شکایت ندارم رستم من از خود رضایت ندارم من از بت شکستن ز تسکیم رسیدم من از حصیر قاصد به نفرین رسیدم تو زیباترین نقش آینده هایی تو والاترین بانوی قصدهایی تو تبعیر شرقی تو تفصیر نازی از این گونه تعریفها بی نیازی حکایت چه گویم شکایت ندارم
رستم من از خود رضایت ندارم من از بت شکستن به تسکین رسیدم من از حصر قاصر به نفرین رسیدم
