من اگر جای تو بودم من اگر جای تو بودم عشقو باور نمیکردم با چنین دیوانه ای چون من عاشقانه سر نمیکردم من اگر جای تو بودم سنگ بودم در مصاف سنگ روبروی این همه نیرنگ میشدم آینه ی صد رنگ
من دلم میسوزد ای همدل من دلم میگیرد ای همراه درد تو بر شانه ی من کوه با تو اما بی اثر چون کاه صبر تو صبر بزرگ کوه عشق تو بی حد و اندازه سقفهایت کهنه و کاری هر کلامت مرحمی تازه هر که بد شد با تو بد کرد شد همان آتش که برپا کرد هر که شد پاییز باغش سوخت پیش تو اما بهار آورد
من اگر جای تو بودم جای دل خنجر به دستم بود میشکستم همچنان شیشه هر کسی سنگ شکستم بود من اگر جای تو بودم من اگر جای تو بودم عشقو باور نمیکردم
