اون که تو کوچه وُ پس کوچه شبها میخونه سایه یه رهگذره شایدم از دل درمونده ی من، تو بلای عاشقی با خبره میدونم که با صدای خسته اش، قصه گوی منو همزاده منه وقتی آواز میخونه حس میکنم، مثل برگردونهفریاده منه
حالا دیگه میدونم که میدونه، سرنوشتِ منو عاشق شدنم مثل یه سایه به دنبال منه، تا خبر بشه از شقایق شدنم روی بال آرزوها شب و روز، همدل و همنفس و همسفریم دل به دل داده رو ابرها میشینیم، با نسیم رهگذر دربه دریم مثل اون آوازه خونه دوره گرد، چه خوبه تو عاشقی ساده بشیم قفس غصه رو درجا بشکنیم، دو تا سایه اما آزاده بشیم
