چشات یه راز مبهمه یه شعر بی مقدمه انگاری تو عمق چشات بارون طرد نم نمه انگاری از یه راه دور اومدی مست و پر غرور اومدی تا پر بکنی شبامو از شادی و شور شبامو از شادی و شور
اومدی تا غربت من تا لحظه های ما شدن توی هوای عاشقی با تو از اینجا پر زدن خسته ی انتظار تو بی تو ولی کنار تو یه روزی از راه می رسی بازم میاد بهار تو بازم میاد بهار تو
چشات یه راز مبهمه...
میای از اون ور صدا از اون ور ستاره ها رو پیرهنت پولک نور رو شونه هات گیس رها بودن تو مژده ی عید بغل بغل یاس سفید قصه ی این آوارگی با اسم تو به سر رسید با اسم تو به سر رسید
