خوش باشی هر جا که هستی
توی این گردش تقویم
ما یه جاهایی حریف جبر زندگی نمی‌شیم
دورِ هم می‌گشتیم اما تو جهانای موازی
نرسیدن منطقی بود ته این دیوونه بازی
خوش باشی هر جا که هستی
یادتم هر جا که هستم
من به روم هم نمیارم که چقد بی تو شکستم
جنگل از بیرون قشنگه، از تو که چند تا درخته
اینکه محکم باشی اما از درون به خشکی سخته
با تو تقدیرم گره خورد به یه مشت اما و ای کاش
بعد من مراقب اون خنده‌های لعنتیت باش
بعدِ من فکرِ خودت باش، غصه رسم روزگاره
ما چه باشیم چه نباشیم، زندگی ادامه داره
واسه ما گذشتن از هم یه مسیر ناگزیره
اما هیشکی جای ما رو تو دل هم نمی‌گیره
آدما به مهربونی خیلی زود وابسته میشن
آدمایِ تنها زودتر، ساده‌تر شکسته میشن
شکسته میشن، شکسته میشن
