متن آهنگ ساز و آواز (محسن کرامتی) حسین علیزاده

زمان خوشدلی تنگ است دریاب
شتاب عمر بین در عیش بشتاب

رها کن عقل را دیوانه می گرد
چو مستان بر در میخانه می گرد

بساط از خانه بیرون ده که وقت است
قدم بر طرف هامون نه که وقت است

غم هر بوده و نابوده تا چند
حکایت گفتن بیهوده تا چند