مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی به زیر پای هجرانش، لگدکوب ستم کردی قلم بر بی دلان گفتی، نخواهم راند و هم راندی جفا بر عاشقان گفتی، نخواهم کرد و هم کردی بدم گفتی و خرسندم- عفاک الله- نکو گفتی سگم خواندی و خشنودم- جزاک الله- کرم کردی عنایت با من اولی تر که تادیب جفا دیدم گل افشان بر سر من کن که خارم در قدم کردی غنیمت دان اگر روزی به شادی در رسی ای دل! پس از چندین تحمل ها که زیر بار غم کردی شب غم های سعدی را مگر هنگام روز آمد که تاریک و ضعیفش چون چراغ صبحدم کردی
