بی همگان به سرشود بی توبه سرنمی شود داغ تو دارد این دلم جای دگرنمی شود جان زتوجوش می کند دل زتو نوش می کند عقل خروش می کند بی توبه سر نمشود جاه وجلال من تویی ملکت ومال من تویی آب زلال من تویی بی توبه سرنمی شود خمروخمارمن تویی خواب وقرارمن تویی باغ و بهار من تویی بی تویه سرنمی شود بی تواگربه سرشدی زیرجهان زبرشدی باغ ارم سقر شدی بی توبه سرنمی شود بی تو نه زندگی خوشم بی تو نه مردگی خوشم سرزغم تو چون کشم بی توبه سرنمی شود ( مولانا)
