تو که اینجا باشی دنیا سهم من میشه همیشه روزای آفتابی من، با تو که ابری نمیشه بی خیال از اینجا رفتی، پشت سر نگاه نکردی تو دلت نگفتی پس اون همه خاطره چی میشه
اگه مهربون می موندی، دیگه نتها نمی موندم خودمو پیدا می کردم، توی شب جا نمی موندم لا اقل یه بار بی انصاف، یه سلامی، یه کلامی کاش همون لحظه ی اول نامه هاتو می سوزوندم
گوش بده به حرفام امشب، اگه خوابی یا که بیدار این جدایی تا ابد نیست، برو به امید دیدار اگه یه روزی دل تو تنگ گریه های من شد وعده ی ما کنج حسرت، زیر سایه ی سپیدار
