سفری را کردم آغاز که همه خوف و خطر بود هر قدم غم هر نفس دردقصهء تلخ سفر بود با تمام خستگی ها با همه سختی گذشتم هر چی بود و هر چه دیدم در سفرنامه نوشتم
قلمم پاهای خسته دفترم طومار جاده راه را می نوشتم خط به خط پای پیاده
نیمه راه اما به زخمه کهنهء جاده رسیدم در شکاف سینهء راه به دو راهی تن کشیدم
از سوال و خستگی پر بسته راهم از پس و پیش مانده در بن بست تقدیر در بلا تکلیفی خویش از میان این دو راهی راه من اکنون کدام است یاریم کن آه ای عشق تا نمیرم من به بن بست
