متن آهنگ سنگ صبور جواد یساری

من اگر قصه نباشم به گمون سنگ صبورم
با تو همسایه خورشید بی تو خاک سرد گورم
با تو همسایه خورشید بی تو خاک سرد گورم
من پر از سکوت دردم جز تو آشنا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم

اگه روز آشنایی همه حرفامو می گفتم
به گمون از از در و دیوار بوی غم نمی شنفتم
به گمون از از در و دیوار بوی غم نمی شنفتم
من پر از سکوت دردم جز تو آشنا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم

رنگ چشماتو می دونم
همه حرفاتو می خونم
با همه حرفای تازه
میام و پیشت می مونم
تو اگر دوسم نداشتی
به جای اون قهر و آشتی
لااقل به من می گفتی
پس چرا پیشت می موندم
یا برات آواز می خوندم
مثل لاله می شکفتی
من پر از سکوت دردم جز تو آشنا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم

آ..........امان
نه بس لب دیده بودم کاشکی ای گل جانم
که جانم در جوانی سوخت
ای جانم به قربانت
تحمل گفتی و منم که کردم سال ها اما
چقدر آخر تحمل
بلکه یادت رفته پیمان

رنگ چشماتو می دونم
همه حرفاتو می خونم
با همه حرفای تازه
میام و پیشت می مونم
تو اگر دوسم نداشتی
به جای اون قهر و آشتی
لااقل به من می گفتی
پس چرا پیشت می موندم
یا برات آواز می خوندم
مثل لاله می شکفتی
من پر از سکوت دردم جز تو آشنا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم
یه جوری حرف می زنم که انگاری خدا ندارم