ای یوسف خوشنام ما خوش میروی بر بام ما ای در شکسته جام ما ای بر دریده دام ما ای نور ما ای سورما ای دولت منصور ما جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما آتش زدی در عود ما نظّاره کن بر دود ما ای یار ما عیار ما دام دل خمّار ما پا وا مکش از کار ما بستان گرو دستار ما در گل بمانده پای دل جان میدهم چه جای دل وز آتش سودای دل ای وای دل.ای وای ما. مولانا
