تا به کی ازین دلآزاری ها کار بیدلان بود زاری ها خونین تر از لاله و گل ، دل از وفاداری شد جز غم ندیدم ثمری ، از این وفاداری ها ای شعله مهر و وفا ، آفت جان و تنی چند ای بلای دل و جان ، آتش به دلها فکنی ای خاک پایت تاج سر من بر خاک راهی گاهی نگاهی ، ای دلبر من دور از تو ریزد ، چشم تر من خونابه دل ، در ساغر من بازآ که بی رویت بهار عمرم دی شد شب جوانی طی شد
