من بیهوده می خواهم از یاد تو بگریزم ای همه هستی من از مهر تو لبریزم تو دریای من هستی از خود هرگز مرانم من ساحلی غریبم باید با تو بمانم بی تو چون کویری تشنه آبم ساغری خالی از شرابم بی قرارم و بی تابم بی تو چون کتاب بسته ای هستم شاخه شکسته ای هستم عابر خسته ای هستم
