ساقی بده آن شراب گلرنگ مطرب بزن آن نوای بر چنگ کز زهد ندیده ام فتوحی تا کی زنم آبگینه بر سنگ خون شد دل من ندیده کامی الا که برفت نام با ننگ عشق آمد و عقل همچو بادی رفت از بر من هزار فرسنگ ای زاهد خرقه پوش تا کی باعاشق خسته دل کنی جنگ گرد دو جهان بگشته عاشق زاهد بنگر نشسته دلتنگ سعدی همه روزه عشق میباز تادر دو جهان شوی بیکرنگ
