منم و یک شناسنامه یک شناسنامه کهنه یه چندتا کاغذ پاره پای اسم بی ستاره همینه مدرک بودن یک اسم خالی و تنها بعد عمری خونه ساختن بشی آواره دنیا منم و تو که مثل من ساده غربت نشینی توی این جنگل آهن خودتو تنها می بینی ماییم و یادگاری ها چند تا عکس و ساک پاره باز از اوج به صفر رسیدن خنده دار نیست گریه داره باز از اوج به صفر رسیدن خنده دار نیست گریه داره
می دونم که کوه غمها رو دلت سنگینی داره می دونم که غم شهرت تو را آروم نمی ذاره اما هیچ وقت خیلی دیر نیست ما هنوز هم همصداییم واسه داشنت ایرون دست به دامن خداییم منم و تو که مثل من ساده غربت نشینیم توی این جنگل آهن خودتو تنها می بینی ماییم و یادگاری ها چند تا عکس و ساک پاره باز از اوج به صفر رسیدن خنده دار نیست گریه داره باز از اوج به صفر رسیدن خنده دار نیست گریه داره
