صدای قدیما تو گوشمه، انگاری جار میزنه غمهای قدیما وجودمه، داره فریاد میزنه هر سایه ای روزی داره، هر شبی یه ستاره ای تنها منم تنها منم، بی روز و بی ستاره، بی روز و بی ستاره
این منم غمخور ساکت،غمخور چشمهای ماتت این غمه که سرزمینش وسعت چشماتو داره نه تو هم فرقی نداری،این تفاوت نگاته این فقط چشماته اما وسعت غمها رو داره
