چقدر سبزی چقدر ساده چقدر مهتابُ می فهمی چقدر من ناخوشم وقتی ندارم از چشات سهمی چقدر آزاد و آرومی مثه دریای بی طوفان تو اون رویای خوبی که نداره نقطه ی پایان چقدر عاشق شدن با تو به من نزدیک و آسونه کسی جز تو نمیتونه وجودم رو بلرزونه کنار تو هوای من هوای عطرِ خورشیدِ نگاه تو چه لبخندی به این آیینه بخشیده چقدر آینده ی با ت و برام خوب و دل انگیزه دیگه برگی از این پاییز نمی خشکه نمی ریزه
