عشق من با من باش بیا بیا اشک مرا دامن باش من جسم بی جانم مثل یه روح تازه در این تن باش بی رویت روز و شب اسیربخت بدم ازتنهایی من بی تو میمیرم برای من معجزه بودن باش بر تو اسیرم بی تو میمیرم غم کرده پیرم شده باز همدرد من دل هرزه گرد من
با غمهات سر کردم کتاب عشق تو رو از بر کردم گلهای شعرم رو به پای تو ریختم و پر پر کردم
عمری با جون و دل حرف دروغ تو رو باور کردم افتادم در ذلتکه گوش به حرف تو ستمگر کردم بر تو اسیرم بی تو میمیرم غم کرده پیرم شده باز همدرد من دل هرزه گرد من آه تو برام یه شعر عاشقانه ای بهترین واژه عارفانه ای میون باغچه آرزوی من تو عزیز ترین گل بهانه ای من مثل خزونم تویه نو بهاری تو زدرد دوری که خبر نداری شده باز همدرد من دل هرزه گرد من
