مرغ غزل ُسرایم و می کنم آرزوی تو خانه به خانه َسر کشم تا برسم به کوی تو ای تو همه نیاز من ذکر تو در نماز من باد صبا کجاست تا پر بکشم به سوی تو پر بکشم به سوی تو . . . . مست شراب تو منم سر به پی تو افکنم راست بگو چه بوده در باده و در سبوی تو طّره ی گیسویت عیان رشته ی وصل عاشقان واله ی زلف تو منم کشته ی جعد موی تو از چه نهان شدی مها ماه مگر نهان شود رخ بنمای چون منم عاشق ماه روی تو نام تو هست بر زبان مهر تو در درون جان دیده و دل به هر طرف هست به جست وجوی تو هست به جست و جوی تو . . . . مرغ غزل ُسرایم و می کنم آرزوی تو خانه به خانه َسر کشم تا برسم به کوی تو ای تو همه نیاز من ذکر تو در نماز من باد صبا کجاست تا پر بکشم به سوی تو پر بکشم به سوی تو . . . .
مست شراب تو منم سر به پی تو افکنم راست بگو چه بوده در باده و در سبوی تو طّره ی گیسویت عیان رشته ی وصل عاشقان واله ی زلف تو منم کشته ی جعد موی تو از چه نهان شدی مها ماه مگر نهان شود رخ بنمای چون منم عاشق ماه روی تو نام تو هست بر زبان مهر تو در درون جان دیده و دل به هر طرف هست به جست وجوی تو هست به جست و جوی تو
