تو که تموِمِ روزات مثل شبِ سیاهِ دلت مثل یه جاده یه عمرِ چشم براهِ یه عمرِ تنها موندی بدونِ عشقِ تازه حالا دیگه محبّت برات مثل یه رازِ دلت مثل یه آینه ولی پر از غبارِ سهمِ دلت همیشه حسرت و انتظارِ این دل بی گناهُ شکستی راستی راستی شکستیشو نگفتی چی از جونش میخواستی حالا تو دست پاییز یه برگ زردم دیگه برو فراموشم کن بر نمی گردم دیگه همه چیزم تو بودی تاج سرم تو بودی اما خودت نخواستی تو زندگیم بمونی
