ای لحظه شمار از تو سیرم من با هر ضربه تویه لحظه پیرم من تا دنیا سرجاش باشهتو خواهی بود تو جاودانه ای اما میمیر م من
مگر طلوع خورشید و رو دریاتماشا تماشا نکردی? تو با ستاره ها و کوه وصحرا مدارا مدارا نکردی تو با نیک و بد هستی تو لحظه های سر مستی ودیدی دیدی ومی بینی تو خود فاتح و مغلوب تو ایام بد و خوب و دیدی-دیدی و می بینی تو که لحظه لحظه عمرم رو شمردی واسه قصه های من غصه نخوردی تو که گریه ی تولدم رو دیدی خنده های کودکانه ام شنیدی یادته تو اون روزای نوجوونی که همش گل بود وعشق و مهربونی رنج انتظار رو با جونمیکشیدم چقدر هراس کردم برای رسیدن لحظه ی دیدار به تو التماس کردم نه سیاهی شب و نه صبح پر نور نه شکوه خلقت و نه سردی گور نه ابهت جهان آفرینش ای زمان شمار تو را نکردهمغرور یادته تو اون شب سردزمستون که گلا خشکیده بودن توی گلدون برای پریدن مرغ گرفتار چقدر هراس کردم وقت خاموشی دنیا تو یه لحظه به تو التماس کرد ای لحظه شمار-------می میرم من2
