متن آهنگ من مستم و تو دیوانه داود آزاد

من مست و تو دیوانه، ما را که برد خانه؟
صد بار تو را گفتم، کم زن دو سه پیمانه

جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی
جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه

در شهر یکی کس را هشیار نمی بینم
هر یک بتر از یکدیگر، شوریده و دیوانه

تو وقف خراباتی، دخلت می و خرجت می
زین وقف به هشیاران مسپارُ یکی دانه

ای لولی بربت زن تو مستُ تری یا من؟
ای پیش چون تو مستی افسون من افسانه

وز خانه برون رفتم مستی به پیش امد
در هر نظرش مضمر صد گلشن و کاشانه

چون کشتی بی لنگر کژ می شد و مَژ می شد
وز حسرت او مرده صد عاقل و فرزانه

شمس الحقّ تبریزی از خلق چه پرهیزی؟
اکنون که در افکندی صد فتنه فتانه