در بروی خود نبند بر همه دنیا بخند عمر ادمها کمه فرصت آه و دمه اشک گلها در بهار قطره های شبنمه چشم خود بر هم زنی میرسد از ره بهار خوش بحال روزگار خوش بحال روزگار زندگی با خوب و بدطی میشود صبح فروردین شب دی میشود لحظه ها را مگذران بی اعتبار لحظه گردد ماه و سالی بیشمار چشم خود بر هم زنید میرسد از ره بهار خوش بحال روزگار خوش بحال روزگار
