هردوی ما ناخوش تیغ ابریشم کش مرد سر بر دیوار دزد بوس سیگار زن شک و تردید زن در خود تبعید تن هر دو تنها مرد جوراب به پا ما بهاریم وسط پاییزیم عاشقانه های حلق آویزیم برگ زردیم و فرو می ریزیم من و تو دوباره بر می خیزیم هر شب ما دلگیر شب از فردا سیر چشم شوری بی اشک حرفی از جنس کشک فصل تصویر بد سازهای نابلد شهر از خود بی خود که کلیدش گم شد ما بهاریم وسط پاییزیم عاشقانه های حلق آویزیم برگ زردیم و فرو می ریزیم من و تو دوباره بر می خیزیم من و تو دوباره بر می خیزیم دیگران آوار اند دیگران خون خوار اند سایه های دار اند چه مصیبت بار اند لخته چرک ناجور زخم باز ناسور با صداهای شوم نفس های مسموم ما بهاریم وسط پاییزیم عاشقانه های حلق آویزیم برگ زردیم و فرو می ریزیم من و تو دوباره بر می خیزیم من و تو دوباره بر می خیزیم
