پرنده از غم غربت می میره نمی تونه باز دوباره پر بگیره می دونه از آشیونه خیلی دوره توی زندون غریبه ای اسیره
آسمون آبیه هر جا که بری اما آسمون دل وا نمیشه نبض من برای ایران می زنه شعر من مرثیه ی دربدره
توی کوچه های شهر بی رفیق و همسفر واسه دل از غم تنهایی می خونم ای وطن ای سرزمین ای همیشه بهترین دیگه می میرم اگه با تو نمونم
هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای لا لا لا لا لای هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای لا لا لا لا لای
آسمون آبیه هر جا که بری اما آسمون دل وا نمیشه نبض من برای ایران می زنه شعر من مرثیه ی دربدره
توی کوچه های شهر بی رفیق و همسفر واسه دل از غم تنهایی می خونم ای وطن ای سرزمین ای همیشه بهترین دیگه می میرم اگه با تو نمونم
هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای لا لا لا لا لای هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای هالا لای لای لا لا لای لا لا لا لا لای