یکی نیست با من خسته توی قلبش جای بگیرم توی دستای قشنگش بمونم تا که بمیرم یکی نیستش تا که بتونم شعرم براش بخونم ببینم عشق تو چشماش تا اَبد پیشش بمونم یکی نیست که دریا ها رو پیشکشی براش بیارم نوعروس ماهی ارو جلوی پاهاش بذارم ابرارو پایین بیارم سایه بون براش بسازم وقتی دستاشو میگیرم عمرمو بهش ببازم یکی نیستش که بتونه منو هم صدا بدونه قصه ی قلبش هیچ کس نمیاد برام بخونه نمیاد برام بخونه من اون مرد غریبی که دل از دنیا شکسته خسته وغمگین و تنها کوه غم راهش بسته درد و رنج گریه کردن اگه اینه قصه ی من مُردنم صد دفعه بهتر آخه زندگی رسیدن یکی نیستش که بتونه منو هم صدا بدونه قصه ی قلبش هیچ کس نمیاد برام بخونه نمیاد برام بخونه
