به چشم تر سحر ستاده ست نگاه منتظر به جاده ست مسافران ره خبر چیست؟ شفای چشم منتظر چیست؟ زمان تاریست کجاست خورشید؟ گذشت دیده نمی رسد دید خدا دلم وای به جان رسیدم به عشوه طی شد شب امیدم
چو گردبادی در این بیابان به گرد خویشم چنین شتابان رهم ز آهم خبر ندارد شب سیاهم سحر ندارد مرا رها گر ز من کند دل یارب بر اوج اختر وطن کند دل یارب بهار آمد تو خواهی آمد نگارا آمد تو خواهی آمد خزان به سر شد تو خواهی آمد جهان دگر شد تو خواهی آمد
تو مهرچهری تو ماهرویی تو حور چشمی تو مشک گویی به رخ تمامی به ماه و اختر ز اختری به ز ماه بهتر به پیش رخسارت ای جهان تاب چه شمع و شب تار چه مهر و مهتاب عیان به نخشب رخی که ماه است تو چون بر آیی شب سیاه است
ای برقع زرتار تو از روی تو روشن از خانه برون آ حجب از روی بیفکن ای دلبر عیار آن برقع زرتار بر موی خوش و روی خوشت نیست سزاوار در حلقه ی عشاق جان ها به تو مشتاق از خانه برون آ که گلستان شود آفاق
